Gelecek mi Kaygı mı?

Türkiye'de yaşayan öğrencilerin bir çoğu üniversiteden mezun olduktan sonra kendisini neyin beklediğini merak ediyor. 6 yaşından bu yana okul sıralarında diz çürüten öğrenciler, üniversite sınavını kazandıktan sonra bir rahatlama yaşıyorlar. Ne yazık ki bu rahatlama uzun sürmüyor ve yerini okulun bitmesiyle "Asıl şimdi ne yapacağım" sorusuna bırakıyor.

Türkiye'de uygulanan eğitim politikalarına her yıl bir yenisi ekleniyor. Her alanda olduğu gibi eğitim alanında da istikrarlı bir politika sağlanamıyor. Sürekli değişen bakanlar ve getirdikleri yeni uygulamalar uzun ömürlü olamıyor. Bu soruna ilave olarak cumhurbaşkanının her ile üniversite açma fikri de eklendi. Her ile üniversite açarak, üniversite okuyan öğrenci sayısını arttırmayı amaçlıyorlar. Bu doğrultuda ilçelere dahi üniversite açtılar. Apartman üniversiteleri de buna eklenince eğitimde kalite olabildiğince düştü. Yeterli istihdamın olmadığı ülkemizde ihtiyaç sayısından katbekat fazla insan mezun oluyor. Bu mezun olan insanlar ise mezun olduktan sonra iş bulmakta olabildiğince zorlanıyor.

Bir diğer sorun ise meslek üreten bölümler haricinde(mühendislik, tıp, öğretmenlik vb.) diğer sosyal bilimlerde okuyan insanların net bir meslek tanımı içerisinde kendisine yer bulamaması. Bu sorun bu bölümlerde okuyan insanlara, üniversite bittikten sonra hangi alana yöneleceği konusundan büyük bir korku aşılıyor. Bu korku sonrası insanlar çeşitli psikolojik sorunlarla uğraşıyor hatta çeşitli ilaçlar kullanmak zorunda kalıyorlar. Niteliksiz eğitim ve meslek üretmeyen bölümlerin yanında bir diğer sorun ise tabiki de ekonomi. Okulun son senesinde iş bulmak ve hayatını insani şartlarda devam ettirmek günümüz Türkiye'sinde oldukça zor. Geçim sıkıntısı daha okul devam ederken kendisini hissettiriyor. İş buldum fakat: Ne kadar kazanacağım? ve Kazancım yaşamama yetecek mi? soruları şu an öğrencilerin en çok şikayetçi olduğu sorular.

Bir ev veya araba sahibi olmak artık sadece bir hayalden ibaret. Okul süresince devletten kredi alan öğrenciler, daha işe başlamadan mezuniyet sonrası hayata 1-0 geriden başlıyorlar. Türkiye artık geçmişte yaptığı hatalardan ders çıkarmalıdır.

Üniversite okuyan kişi sayısından ziyade asıl amaç nitekli insanın üniversite okumasını sağlamak olmalıdır. 81 ile üniversite açmak marifet değildir. İstikrarlı ve kaliteli bir eğitim politikasında buluşmak dileğiyle.