Gerçeklere Rağmen Yükselmek

Her insanın hedefleri ve hayalleri vardır elbet. Hedef dedğimiz şey içinde bulunduğun koşullar altında sana en iyi gelebileceklerdir. Hayaller ise sınırı, koşulu olmayan ve gerçekten istediğimiz o şeydir. Bunların bazıları bilinçli hayallerken bazıları ise sadece kafamızda bir tasarıdır. İçine girdiğimiz zaman hayallerimiz çoğu zaman gerçekle uyuşmaz. Genelde de zaten çoğu kişi hayallerini kurban eder gerçeklere. Çünkü gerçekler ağır basar. Geçim sıkıntısı, sorumluluklar ve daha niceleri boyununa bir urgan gibi geçirilirken ayaklarının sağlam basması gerekir çünkü. Kimse boğulma tehlikesi yaşarken hayallerini çıkabilecek gücü bulamaz kendisinde. Bu yüzden de insanlar hayallerini bir kenara itip göğe bakmak yerine yere bakar ki bastığı yere sağlam bassın. Çok nadir bir durum ki insanın hayalleri ve hedefleri bir noktada kesişsin. Bunu yaşayan şanslı insanlar da vardır elbet ama bunu da bir güvencenin altında yaşayanlar ve doğuştan şanslı olup yere bakmasına ihtiyaç duymayanlar vardır. Ve bir de gerçekten hayalleri uğruna risk alanlar.

Hayal öyle bir şeydir ki kurmanın, boyutunun, içeriğinin hududu yoktur. Bir gün Londra'da ertesi gün Japonya'da ve sonra belki uzayda bile olabilirsin hayalinde. Kim olacağın, ne olacağın, nasıl olacağın tamamen sana aittir. Fakat bazen o hayali gerçeğin kılmak istersin. İşte o zaman göğün mavi-beyaz rengi değişir işte. Çünkü her gerçek ardında bir sorumluluk ve aidiyet bırakır sana. Sen göğe çırpındıkça bir pranga misali kuşanır ayaklarına. Bu prangalara rağmen göğe yükselmek demek defalarca düşüp paramparça olmayı ve verdiğin emeklerin her seferinde yok olmasını göze almak demektir. Her fırtınada alabora olma ihtimalini düşünmek ve her katman için daha fazla uğraşmak demektir. Oysa kimileri göğe kanat çırpmadan ulaştırırlır. Sense bu prangalarla mücadele edersin. Tabi bu prangalar sadece engel olmaz insana. Sen yükselirken bunları daima hissetmek o göğe çıkarken nelere rağmen yükseldiğinin daima hatırlatıcısı olarak hep hissettirir kendini ve seni vazgeçmekten ve pes etmekten uzaklaştırır. Çünkü sen bunlara rağmen buralara geldiysen bu noktadan sonra bırakamazsın.

Bu gerçekler seni sen yapan, kim olduğunu ve neler için çabaladığını sana daima hatırlatan aynalardır aslında. Ne garip değil mi? Sen "kendini gerçekleştirmeye" çalışırken bir yandan seni geriye çekerken bir yandan da bu yolda kendinin hatırlatıcısı gibi yoluna dizilmişler, yolunu kaybetmemek, hedefini şaşırtmamak ve en önemlisi de geldiğin yeri hiç unutturmamak için.