Hayata Röveşata Çeken Adam

A Man Called Ove kitap incelemesi.

Yaşlı bir adam olan Ove oldukça düzenli, insanları sevmeyen ve vazgeçmediği rutinleri olan biridir. Kısacası onun huysuz yaşlı bir amca olduğunu söylenebilir. Ancak bir gün, yeni ve onun için tuhaf olan komşularının oldukça düzenli olan hayatına girmesiyle bütün bu sahip oldukları değişmeye başlar.

Kitap, Ove isimli bu yaşlı adamın komşuları taşındıktan sonraki hayatına odaklanmaktadır. İnsanları pek sevmemenin yanında onları mutlaka sevmeyecek nedenleri kolayca bulabilen biri gibi görünür. Düzenlidir, asla atlamadığı rutinleri vardır, mahalledeki her şeye karışan ve lafı olan huysuz amcalardan biridir Ove. Ve komşuları, taşınır taşınmaz onun en büyük kurallarından birini çiğnemeleriyle Ove'un hayatına bodoslama ve kötü bir giriş yapmış olurlar.

Kitap bir yandan günümüzdeki gelişmeleri anlatırken, diğer yandan karakterin çocukluğundan gençliğine, eşiyle tanışıp evlenmesinden yaşlılığına olan hayat hikâyesini küçük ama önemli başlıklar şeklinde anlatarak ilerliyor. Bu şekilde Ove karakterini aslında tam anlamıyla tanıma fırsatı buluyor ve kitabın sonlarına doğru o daha bir şeye tepki vermeden ne tepki vereceğini anlama fırsatı yakalıyoruz.

Okunması kolay, yer yer yavaş olsa da sonlara doğru fazlasıyla iç burkan bir kitap.

Yine de intihar, ölüm ve kayıp gibi bazı insanlar için hassas ve sakıncalı konulardan bahsettiğini göz önünde bulundurarak okumanızı öneririm.

Benim için on üzerinden dokuz alan bu kitabı tavsiye ederim.


Spoilerlı kısım:

Ove, zamanla tanıdığım ama ne çok ısınabildiğim ne de nefret ettiğim bir adamdı başlarda. Karakter öyle ince ve güzel işlenmişti ki benim için gerçekten huysuz, yaşlı bir amcaydı o. Her şeye karşı huysuzluğu, okurken beni bile gıcık eden hareket ve söylemlerinin dışında hak verdiğim noktaları da olmadı değil açıkçası ama öyle bir karakterdi ki, kitabın sonlarına doğru başlangıçtaki hislerimi son derece değiştirdi.

O aslında sadece sessiz ve kendi tabiriyle hayatındaki bütün renklerini, karısını, kaybeden biriydi ve onun yokluğunda yaşamak daha da katlanılamaz bir hâl almıştı. Hâlâ karısı evdeymiş, onun yokluğuna bir türlü alışamamış gibi yaşayan bu adamın artık tek isteği karısına yeniden kavuşmaktı.

Kitapta belli aralıklarla, özellikle de intihara kalkıştığı zamanlarda hayatına giren komşuları ya da tanıdığı insanlara her ne kadar gıcık olsa da, zamanla onlara da alıştığını gördük. Yalnızca onlara karşı gardını yavaş da olsa düşürmeye, sözleri ve hareketleri bir noktadan sonra hep çelişmeye başladı. Olumsuz ifadelerinin aksine onlara bir şekilde yardım etti ve bu yönüyle bence hem o karakterlerin hem de benim gönlümde taht kurdu.

Karakter gelişimi ve olaylar öyle güzel işlenmişti ki neredeyse son üç bölümü ağlayarak okudum. Sonunu tahmin edebiliyordum, kitabın ortalarına doğru da ağlama hissi gelmişti ama son kısımlarında bu kadar ağlayacağımı ben de beklemiyordum.

Kitaba mükemmel diyemem ama oldukça güzel ve etkileyiciydi. Benim için 2023'ün enleri arasında yerini aldı bile.