Her şey biter mi? Herkes gider mi?

Söyle bana küçük adam, bir zamanlar sevdiklerimizi neden şimdi o kadar da sevmiyoruz? Bir zamanlar çok heveslendiğimiz bir şeyi artık neden istemiyoruz? Her eşya gibi insanların hatta duyguların da mı son kullanma tarihi var? Nedir bu kadar tüketme sebebimiz?

Hayatımızda her gün olan insanları bir süre sonra "İsmi neydi?" diyerek hatırlamayışımız mı, dün en yakınımızın bugün en uzağımız olması neden?

Biz mi unutuyoruz, hayat mı gideni kalanı bizim kadar umursamıyor?

Aslında önemli-önemsiz dengesini kurduğumuz için herhangi bir insanı önemli gördüğümüz duygularla, onu önemsemeyecek kadar değersiz görecek hale geldiğimiz duyguların arasında bir geçiş var. Bizim göremediğimiz fakat önemliyi önemsiz yapan.

Söyle bana küçük adam, yalnızlık çekilir çile değil ancak kalabalıklar içinde yalnız olmak mı derseniz tek başıma olmak daha iyidir. Herkes gider mi sence yoksa kalır mı birileri?

Benim unutamadığım anılar var ve insanlar var. Görüşmek istemediğim ama bir zamanlar değerli olan; onlar gibi bir bir giderse herkes, yalnızlık çok kalabalıklaşmaz mı?

Sen söyle küçük adam neyi nerede doğru, neyi nerede yanlış yapacağımızı nereden bileceğiz? Hatıraları kim silecek? İnsanları kim unutacak? Ne fena şu hafıza... Uzun uzun düşündürüyor insanı geçmişe dönerek. Oysa adı üstünde geçmiş bitmiş. Neden üzerine toprak atamıyoruz onu bir bilsek.

Çok yordum seni küçük adam, bunları düşün ama çok da kasma. Başka bir yazıda cevapları illa buluruz.