İki ''i'' İle
Değer yargılarımızın durum yazgısıyla hesaplaşması.
içten içe kötü hissettiğim durumlar
benim kendi değer yargılarımla ilgili
bir başkasının baş gösterişi
uyuşmuyorsa sana bir noktada
bırakmalısın da.
ve birkaç kalıp büyük geliyorsan bir başkasına
zorlamamak da gerekir.
bu insanı tanıyışla ilgili.
seni tanıyamadıklarında zorlayacaklar
belki de tanımadıkları için üzülmemek gerekir
ve tabii zorlamamak.
seni olduğu gibi kabul ettiğinde
o uyuşma başlayacak
onlar da seni kabul ettiklerinde
denkleşecek ve
o zaman yüzme havuzundan çıkıp
dalgalara bırakabilir konuma geleceksin,
gelecek ve geleceksiniz
iki yönden de okyanusun dehlizinde.
insanı çevre içerisinde gördüğünde
anlayabilirsin çünkü gerçeğinin ne olduğunu.
kendi doğru kabul ettiğin kendi doğrundur.
bir gün güzel başlarken güne
kötü de bitirebilir insan.
kötü bitmiş de sayılmaz tabii ama
iki ''i'' ile değil sonuçta.
doğrular var, demek ki
o kadar da yakın değilmişiz dediğimiz
fakat bu da değişkenler içerisinde yüzen
bir durum yargısı
beklemek gerekir suskunluğun içerisinde.