İki ''i'' İle

Değer yargılarımızın durum yazgısıyla hesaplaşması.

içten içe kötü hissettiğim durumlar

benim kendi değer yargılarımla ilgili

bir başkasının baş gösterişi

uyuşmuyorsa sana bir noktada

bırakmalısın da.

ve birkaç kalıp büyük geliyorsan bir başkasına

zorlamamak da gerekir.

bu insanı tanıyışla ilgili.

seni tanıyamadıklarında zorlayacaklar

belki de tanımadıkları için üzülmemek gerekir

ve tabii zorlamamak.

seni olduğu gibi kabul ettiğinde

o uyuşma başlayacak

onlar da seni kabul ettiklerinde

denkleşecek ve

o zaman yüzme havuzundan çıkıp

dalgalara bırakabilir konuma geleceksin,

gelecek ve geleceksiniz

iki yönden de okyanusun dehlizinde.

insanı çevre içerisinde gördüğünde

anlayabilirsin çünkü gerçeğinin ne olduğunu.

kendi doğru kabul ettiğin kendi doğrundur.

bir gün güzel başlarken güne

kötü de bitirebilir insan.

kötü bitmiş de sayılmaz tabii ama

iki ''i'' ile değil sonuçta.

doğrular var, demek ki

o kadar da yakın değilmişiz dediğimiz

fakat bu da değişkenler içerisinde yüzen

bir durum yargısı

beklemek gerekir suskunluğun içerisinde.