Imposter Sendromu

Kendimizde ve bilgimize güvenmek bazı koşullarda oldukça zor olabilir. Yıllarca aldığımız eğitimin sonucunda geldiğimiz noktada, iş hayatına ilk adımlarımızı attığımızda içimizi bir korku kaplar. Kendi kendimize "Ben bu noktada olmayı hak ediyor muyum?" veya "Ben yeterince iyi miyim? Yeterince bilgiye sahip miyim?" gibi sorular sorarız.

Kendimizi sorguladığımız sırada görevlerimizi yerine getirmeye gayret ederiz ancak kendimizi sahtekar gibi hissedebiliriz. İş arkadaşlarımızı, üstlerimizi kandırıyor gibi hissedebiliriz. İşte bu noktada yaşadığımız şey Imposter Sendromu'dur.

Bir öğretmen olarak, öğretmenlik yapmaya başladığım ilk iki hafta boyunca bu hislerle savaştım. Yıllarca eğitim almış, sunumlar yapmış ve stajımda ders anlatmış da olsam sahnede (tahtanın önünde) tek başıma olduğum anda kendimi sorgulamaya başladım. Gerçekten öğretmen olmayı hakediyor muydum ben? Yeterince bilgim var mıydı? Nasıl ders anlatacaktım?

Nasıl Aştım?

İlk haftamın sonunda, bu hisleri yenmek için yapmam gereken asıl şeyin kendi bilgimden emin olmam olduğunu anlamıştım. Yıllarca aktif olarak kullandığım, adım gibi bildiğim konulara tekrar çalıştım. Nasıl öğretmem gerektiğini biliyor olduğum halde konu anlatımlarını izledim. Bu yaptıklarım bana bilmediğim bir şey katmamış olsa da kendimden emin olmamı sağlamıştı.

"Fake it till you make it!"

Eğer sizin mesleğiniz benim yaptığım gibi çalışarak güveninizi kazanabilmenize elverişli değilse, yapmanız gereken şey rol yapmak! Öyleymiş gibi yapın, yalan söyleyin, sanki bu işin üstadıymışsınız gibi yapın. Karşınızdakiler ile beraber kendi beyninizi de kandırın. Çünkü unutmayın, bu hisler bilgi eksiğiniz olduğundan değil, güvenli alanınızdan çıktığınız için sizi boğuyor.

Bol şans!