İnsanın Kendini Sorgulaması

Şüphe etmek, kendini sorgulamak ve anlamdıramamak... Sonu, dibi olmayan ve cesaret isteyen bir iştir.

Aslında insan olmayı anlamlı kılan, güçlü bir yanımızdır. Tabii, bazen de zayıf yanımız olabiliyor. (Nasıl düşündüğümüz ve nasıl hareket ettiğimize göre değişiklik gösterir.) Şüphelerimiz bazen nedensiz, bazen sebepsiz, bazen de yanıtsız kalabiliyor. Çünkü bazı soruların cevapları ucu açıktır ve bu insanın kendi benliğin merkezinden uzaklaşmasına sebep olur.

Bu sebep olan şey daha çok düşünmeye ve bazı durumları da gereksiz kendinize yüklenmemize neden olabilir. Mesela 'Gerçekten mutlu muyum?' 'Her şey yolunda mı?' 'Her şey olması gerektiği gibi mi?' ... gibi bir sürü soru kafamız içinde dönüp dolaşır. Kaybolmuş hissi işte tam burada bizleri ele geçirir.

-Kendi ile karşılaşmak ve ona meydan okumak bazen zordur, ancak gelişmenin tek yoludur.-

-İnsan büyüdükçe, olgunlaştıkça çevreye olan bakış açısı da değişir. Bu durumda bir yerden sonra kendine yetememe ya da çevreye uyum sağlayamama ( endişe,korku ) duygusu bastırır ve kendi içinde bir iç çatışmaya girer.

İnsan Kendini Neden Sorgular?

Kendini sorgulamakla beraber bir yandan da içgözlem yapmak sorularımıza yanıt bulmamızı sağladığı için oldukça önemlidir. Burada kendimizi anlar ve ona göre hayatımıza şekil vermeye çalışırız. Diğer yandan da, gelişir ve ufkumuz bir nebze de olsa açılır. Etrafa daha anlamlı bakmaya başlayabiliriz.

İç konuşma ve sorgulamanın sonunda;

1- Mutlu ve kendiyle barışık/uyumlu bir insan olmayı,

2- Güçlü yanımızı keşfeder, zayıf yanımızı veya zaaflarımızı öğrenir,

3- Bazı şeylerde nasıl tepki vereceğimizi bilebilir veya bazen neye, nasıl ve neden maruz kaldığımızı da anlayabilmemiz kolaylaşabilir.

Bunlara sonuç olarak; dürüst, doğru ve erdemli insan olmayı yol bellemişizdir.

Descartes'in de dediği gibi; şüphe ediyor ve düşünüyorsan, evet sen bir insansın. İnsanın en önemli özelliği düşünmektir.

Sonlara gelirken asıl soru şu olmalıdır...

Kendini Nasıl Sorguluyorsun?

Kendimize ve çevremize zarar vermeden, her zaman yanlış düşünebileceğimizi ya da yanlış hareket edebileceğimizi unutmamak ve böyle bir varlık olduğumuzu kabul etmek gerekir. Yanlış yapmak, insanın öğrenmesini kolaylaştırır.

• Bir de fazla derine inmeden düşünmek gerekir. Yoksa bir noktadan sonra insan aydınlık ruhunu istemsizce karamsarlaştırır.

-Aslında bizlerin sorunu, hata yapmadığımızı kabul etmek. Hepimiz mükemmelliyetçi olmak ister ve ona göre davranmaya çalışırız. En ufak bir hata ya da sorunda kendimize yakıştıramaz ve hata yaptığımızı reddederiz. Normal, çünkü özgüven düşükse ego işin içine girer ve onu korumak isteriz.

-Son olarak kendimizi dinlemeyi, tanımayı öğrenmeli ve en önemlisi kendimize güvenmeliyiz. Bir insan kendine güven duymazsa emin olun çoğu işi tam yapamaz. Kendinizi sorgulayıp, kendinizin kim olduğunu öğrendiğinizde diğer insanları anlamak ve onlarla yeni bir iletişim kurmak daha kolay olacaktır.

Hani derler ya herkes kendi kapısını süpürse memleket temiz olur. Bu da öyle bir şey. Herkes bir daha yapmamak için hatalarını, yanlışlarını düşünse belki ortam daha iyi olur...

-----------------------------------------

1.resim:

https://tr.pinterest.com/pin/27866091433864986/

2. resim: https://cf.kizlarsoruyor.com/q17379602/68727ea4-d553-4144-8f74-c1ebb95996a5.jpg