Kabul etmek mi?

Kabullenmek her şeyden önce sağlıklı olanı tercih etmek demek. Yani kabullenince farkındalığınız artar bir nevi liderlik vasfına yatkın olursunuz.

Kabullendikçe kendinize açtığınız alan genişler ve sınırlarınızın varlığında sağlıklı bir yaşam sürersiniz.

Peki bu nasıl oluyor? Nasıl oluyorda kabule geçiş daha farklı bir manâ verme ihtimalini sağlıyor? Bu durumda kendi eksikliğini ve olması gerekeni kabul etmekle yola çıkabilme cesaretiyle oluyor aslında. Yani kişi ben çok sinirliyim dediği zaman kabule geçtiği andır ve özgürleşir. Kabul ile özgür olmak arasında bir duygu denetimi oluşur. Ve özsaygı da bunu gerektirir.

Kişi iki şekilde acı çekiyor bir anlamda ya duygularını bastırarak ki bu durum yıllar sonraya bile aksedebiliyor, yaşlı gözlerle anlatılan tekrarlanır bir hal alıyor ya da kişi kabul ediyor ve derin bir yas duygusuna girerek olgunlaşıp derinleşebiliyor. Böyle bir seçenek önünüze serilse siz hangisini seçerdiniz?

Kabul sürecinde sizi belirsizlikler ve kontrol edemediğiniz durumlar karşılayabilir, korkular başgösterebilir. Bunlar gerçekten olgunlaşmayı sağlayan sağlam basamaklardır. İlk olarak inkar, öfkelenme, pazarlık etme, depresyon süreçlerinin ardından asıl temas ettiğiniz kişinin kendiniz olduğunu farkettiniz de kabul süreci devreye girer. Çünkü duygular ayrışır, karmaşıklık ortadan kalkar. Artık duygularınızı ifade edebilme becerinizle kabul etme süreci başlar.

Artık başa çıkma, öz saygı, empati kurma dahası esneklik kazanmış olursunuz.

Hayatın zoru kabul etmekle kolaya verilmesi hali evet söylemesi kolay derinleşmesi zaman alan, sabır gerektiren bir durum, sakinlikle, umutla, kolaylıkla.

Mandalina Bahçesi adlı filmde "Olanı olduğu gibi kabullenmek yürekteki savaşı bitirir" demesiyle bu yazıma atıfta bulunmuş olsun. Böylece bende hayatınızda kolaylıklar dilemiş olayım.