Karanlık

İçindeki şeytanın: Öfken.

Bazen içimizdeki karanlığa yeniliriz. Duyguduğum öfke yıkar, yakar kül eder ortalığı. Emek verdiğiniz her şeyi öfke ile kaybederiz bazen. Değer verdiğimiz insanları üzer. Karanlığımızın kurbanı ederiz. Ama onlar da dahil olmak üzere kimse bilmez ki ani kızan insanlar en çok sevdiklerine sinirlenirler. Ve yine bilmezler ki ne kadar kızarsak kızalım vazgeçmek için yapmayız bunu. "Benim kadar" öfkelensin istediğimiz için yaparız. O da benim hissettiklerimi hissetsin, isteriz. Ama işte bazen böyle bir yaklaşım hepimizi daha da üzer ve hiç bilimediğim ve geri dönülmeyecek yollara sevk eder.

Belki de şımarıklık olarak nitelendireceğimiz bu durum aslında hiç de öyle değildir. Öfke de tıpkı mutsuzluk, hüzün gibi elimizde olan bir duygu değildir çünkü. Hadi öfkelenmiyim, diyince öfkelenmek bitmez. Bu öfkenin altında belki birçok kırgınlık vardır da en sonunda öfkenilmiştir kim bilir? Ama işte tam da öfkelemdiği anda artık haklı olmaktan çıkacağını bilse de gözü kararır işte. Yaptığı tek hamle onu haksız durumuna getirir. Kötü olan bir şey vardır ki o da ani öfkelenen insanlar kin de tutmazlar. Onların öfkeleri geçtiği zaman karşı tarafınki başlar. Sanki öfkesi içindeki şeytandır da sana günahı işlettikten sonra tek başına bırakıp gitmiştir. Ve sen haklıyken özür dileyecek konuma düşersin. Ve bir de inatsan özür de dilemezsin ve belki de bu yüzden sahip olduklarını da kaybedersin. Alın size hayatın küçük oyunu. Sen haklıydın ama sen kaybettin. Bir öfke senden neler aldı da bit de seni seni üzdü işte.

İnsan içinde şeytanıyla yaşar mı hiç? Yaşıyor işte. İçinin yangını senin şeytanın oluyor. İyi olan her şeyi kapatıyor ve sen içindeki karanlıkla baş başa kalıyorsun günün sonunda. Bu huy da bir zamanlar etrafında zamanında böyle biri olduğunun işaretidir ve eminim ki sen de o olmamak için çok çabalamışsındır. Ama işte onunla verdiğin sınavı kazanamadıysan bugün bu haldesindir işte. Belki de hissettiğiniz bu öfke zamanında size bunları yaşatan kişiyedir ve belki de o karanlıktaki şeytanımız olmuştur. Bu öfke de böyle aktarılıp gider işte. Dilerim ki biz birinin içindeki karanlığın sebebi olmayız.