Kayıplarımız...

Kaybetmek; içinde acı, üzüntü, düzenin yerle bir olması , yeni bir başlangıç gibi bir çok kavram barındıran ürkütücü bir kelime .Kaybetmeye mahkumdur insanoğlu her zaman kaybedecektir. Her şey kaybetmekle başlar bu sonsuz evrende başta anne karnını o güvenli küçük evrenimizi kaybederiz daha sonraki yıllarda güvenimizi hayallerimizi belki de sevdiklerimizi kaybederiz son olarak kaybetmekle başladığımız bu kısa yolculuğa veda eder ve biz kayboluruz.

Kötü müdür kaybetmek? Her şeyini kaybeden biz kız olarak soruyorum sizlere. Çoğunuzun evet dediğini duyar gibiyim nedir iyi? Nedir kötü? ya da saf iyi saf kötü var mıdır yeryüzünde? Kaybetmek yaşamın ta kendisidir bu yüzdendir ki iyi de onda kötü de. Kaybetmekle varoluruz çoğu zaman korku ve üzüntüyle eşlik eder ve nihayet gittiğinde kimse eski benliğine sahip değildir artık acı ve üzüntüyle yoğrulmuş olgunlaşmışızdır. Kaybettiiklerimizden sonra devreye şaşırtıcı derecede güçlü alışma özelliğimiz girmiştir. Bu öyle bir özelliktir ki kayıplara, düzeninin yerle bir olmasına, yeni düzenlere, kafayı yedirtecek acılara alışır, insanoğlu bu özellik sayesinde hayatta kalabilir yaşadığı onca şeye rağmen, çünkü hayatta kalabilmesi, kayıplarıyla var olabilmesi için alışması gerekir.

Alışma dediysem de yanlış anlamayın kimse acılarını, kayıplarını kolayca unutup bir anda hayata adapte olmuyor sadece kayıplarla yaşamayı öğreniyor, alışıyoruz. Evet zorlu süreçlerinden bahsettik, kaybetmenin bir de kazanımlarından bahsedelim eğer bu süreç sağlıklı bir şekilde atlatılırsa hayatta kaybetmenin de kazanmak kadar normal olduğunu bunların ayrılmaz bir bütün olduğunu, kayıplarla baş etmeyi ve bu kayıplardan sonra hayatı daha iyi öğrenmiş oluyoruz. E bunca kazanımlardan sonra biz, bakış açımız, davranışlarımız hatta bazen çevremizdeki insanlar değişmekte. Kayıplardan sonra bu değişimler kaçınılmaz o yüzdendir ki bu değişimlerden korkmamalı ve kaçmamalıyız yapabileceğimiz tek şey onları kucaklamak olmalı. Son olarak korkmayın eğer korkarsanız da aklınıza şu sözüm gelsin insanoğlu her zaman her duruma alışabilir ve atlatabilir yeter ki kendinize inanmaktan bir an bile vazgeçmeyin.