Kendim

Hayatla mücadelem sertçe

Bazen okadar çok hissediyorum ki kendimi

Ben bile beni taşıyamıyorum

Bazen de o kadar görünmezim ki varlığımı sorguluyorum

Aynanın karşısında kendi kendime dokunmaya çalışıyorum 

İnsan ne olur da kendinden geçer

İnsan ne olur da kendine ulaşmak için bu kadar çabalar

Kendimle aram ne ara bu kadar bozuldu bilmiyorum

Sürekli kendim

Kendim 

Ve kendim

Kendime bu kadar çok yüklendiğim için mi her şey

Kendimi bu kadar arzulamamdan mı 

Bu içimdekinin farkında olup ona ulaşamamamın verdiği sinir mi bu

Avaz avaz sesler dolanıyor bedenimde

Nerdesin 

Nerdesin diye inliyor

Karanlığın içinde sıkışan bir şey var

Vazgeçilmiş bir şey

Bana ulaşmaya çalışan

Bulursam dünya benim olacakmış gibi 

Sormak istiyorum 

Benden kalkıp gittiğin o yer nasıl

Her şey güzel mi

Orda benim gibi biri seni sever mi

Neden yalnızlıkla büyümek için bu kadar çırpınıyorsun

Bazen böyle olur

Kızmıyorum olana

Biliyorum bir gün beni bulacaksan

Sana şimdilik

Gecelere yıldızlar çiziyorum

Gündüzlere aydınlıklar

Gecelerine düşler bırakıyorum 

Gündüzlerine yeni umutlar

Böyle kal ve gittiğin gibi geri gel bana

Sakın hiç kirlenme