Kendimiz Hakkındaki Sorularımız

Hayatımız boyunca kendimize sormadığımız veya kendimizi suçlamadığımız kesin konular vardır. Hiç düşünmediğimiz olur “bunların suçlusu ben miyim” diye. İşte böyle bazı olayların sebeplerini düşünür oldum son zamanlarda. Acaba dostum dediğim insanlarla aramdaki mesafenin sorumlusu ben miyim? Bu kadar güler yüzlü olmak bi sıkıntı mı? Yanlış insanlarla tanışıp yakın olmamın suçlusu ben miydim? Yoksa yanlış olan insan ben miydim? Soruların cevaplarını ararken içlerinde kayboluyorum. Ama bu cevapları bir türlü bulamıyorum.

Yalnızlığımın sorumlusu olduğumu düşünmek istemesem de sorumlunun ben olduğumu hissedebiliyorum. Hak edecek ne yaptım? gibi haddini aşan bi soru sormak istemesem de sık sık bu soruyu sorarken karşılaşıyorum kendimle. Gerçekten yalnız olmayı ben mi hak ettim yoksa hep yalnış seçimler yaparak mı hayatımı yönlendiriyorum?

Bazen de neyi isteyip neyi istemediğine görerek ve deneyimleyerek karar vermen gerekir diyorum kendi kendime. Okumak istiyor muyum? Çalışmak istiyor muyum? Evlenmek istiyor muyum? Geleneksellikten mi yoksa modernlikten mi hoşlanıyorum? Yoksa gerçekten yalnız olmayı seviyor muyum?

Cevaplarını bulmak için tek bir an da yeterli olabilir veya bir çok an deneyimlemen de gerekebilir. Fakat asıl önemli olan cevapların seni tatmin etmesi değildir; olası cevapları kabullenmen, sevmen, yoldayken kendini bulmandır. Cevaplar seni asıl kendine götürürken bazen de deneyimlemeden gördüğün şeyin büyüsüne kapılarak seni şaşırtadabilir. Yolda olmak böyle bir şey. Yolda olmak hem deneyimle sana kendini öğretirken hem de hayatta sevemeyeceğin durumların göstericisi rolündedir.