Kuyu

Bazen dipsiz bir kuyudan çıkmak için,

Bu dünyadaki en hissedilmemek istenen duygu nedir?

Bana sorarsanız çaresizlik.

İnsan çabalar, yürür, sesini çıkarır duyurmaya çalışır... Ama bir gün bütün bunlar elinden alındığında kendini bir hiç sayar.

Bir anda derin bir kuyuda bulur kendini. Bağırsa sesini duyan olmayacağını bilip susmasıdır onu derin kuyuya indiren.

Bir kapıyı saatlerce çaldırır çaresizlik açan olmayacağını bile bile. Bir şarkıyı saatlerce dinletir hangi şarkının açık olduğunu bile bilmeden.

Bir yokuşu tırmanırsın soluk soluğa ama ulaşmak istediğin yol orası çıkmaz, kalakalır insan.

Çabalayıp çabalayıp hiçbir dönüt alamamak değil de, artık hiçbir zaman o yolda yürüme hevesinin olmayışı çaresizliğin nirvanası.

Bazen durmak gerekir çare arıyor olsak da. Koşturmamızın değil de yerimizde durmamızın anlamı büyüktür bazı dönemlerde. Çünkü çaba sadece koşturmak, hızlanmak değildir. Anlamaktır bazen sabrın önemini. Durup dinlemektir, dinlenmektir. Yetişmen değil de yatışman gerekiyordur, ulaşmak istediğin şeyler için..