Mecburi Katilleriz

Özür dilerim sadece mutlu olmak istemiştim.

Öldürdüklerime buradan özür dilerim. Sizi tanımıyorum, belki sokakta yürürken rastlaşmışızdır ya da aynı şarkıyı dinlemişizdir belki kafanızı okşamışımdır. Bülent Ortaçgil şarkısındaki her şeyi yapmış olabiliriz ya da yapmamış. Tanışsak belki böyle olmazdı ama tanışamadık. Sizin varlığınızdan haberdardım ama sizi umursamadım. Bana kötü bir şey yapmadınız ama sizi görmezden geldim, özür dilerim. Sadece mutlu olmak istemiştim oysa. Mutlu olmak için sizi öldürdüm, özür dilerim. O ayakkabıyı aldığımda uçacakmış gibi hissettim ama sonra sizin yükünüz çöktü üstüme, bir kere bile giymedim, özür dilerim. Sevdiklerime 10 dk erken kavuşmak için kişisel aracımı kullandım ve artık hepimizin ölümüne katkı sağladım, atmadığım her adım için özür dilerim. Sadece güzel kokmak istemiştim başka bir şey yapmak istememiştim. Gerçekten. Sadece bir-iki fıs sıktım parfümümden, özür dilerim. Duşta konser vermek bana iyi geliyordu, beni rahatlatıyordu, sadece iyi olmak istemiştim ama tonlarca su harcadım ve bizi susuz bıraktım, özür dilerim. O güzelim kıyafetler tam beni yansıtıyordu, dinlediğim müziklerle uyuyordu, bir ortama girince dikkat çekmemi sağlıyordu, ufak bir şov için sizi öldürdüm, özür dilerim. Sadece doymak istemiştim, bir şeyler yemek istemiştim bir şeyleri öldürmeyi değil, tadınız güzeldi bir de çok güzel kokuyordunuz, sizi önce ürettiğim için sonra da öldürdüğüm için özür dilerim. Depresyonuma iyi geldiği için sadece çikolata yemek istemiştim sizi öldürmek istememiştim, özür dilerim. Ölüm makinesi arabam temiz gözüksün diye yola attığım şişe için de özür dilerim. Sizi yakıp mezarınızdan para kazandığım için özür dilerim.

Bu düzende katil olmamak mümkün mü? Kim bilir şu ana kadar kaç canlının ölümünden sorumluyuz. Yaşamanın kuralı buysa biz hiç gelişemedik mi? Atalarımız da yaşamak için öldürüyordu biz de. Sadece biz bu işte profesyonelleştik ve hiçbirimiz yakalanmıyoruz. Günlük hayatımızda yaptığımız şeylerin arka planını çok nadir düşünüyoruz ama bir düşünmeye başlarsak bence o daldığımız yerden çıkamayız. Çıkmak istemeyiz bu yüzden sadece görüneni yaşıyoruz. Aldığımız ürünü üreteni düşünmüyoruz. Yaptığımız küçük şeylerin neye sebep olacağını düşünmüyoruz. Ufak zevklerimiz büyük felaketlere dönüşecek farkında değiliz. Aman canım ayda yılda bir yapıyoruz diyoruz. 8 milyar insan da böyle diyor. Bizler mecburi katilleriz ve mecburi failler çünkü bir gün bizi de biz öldüreceğiz. Kendimize yalan söylüyoruz. Dünya yalan söylüyor. Şimdi camımdan bakıyorum ve masmavi gökyüzünü, yemyeşil ağaçları övüyorum. Onları öldürdüğümde beni suçlamasınlar diye.