Sessizliğin Dili: “Dilsiz” Filminde Sanat Ve Kimlik Arayışı

Murat Pay’ın 2019 yılında vizyona giren “Dilsiz” filmi, sinemanın anlatım gücünü ve estetik derinliğini ön plana çıkaran bir yapıt olarak dikkat çekmektedir. Yönetmen, dil ve içerik açısından alafranga ve alaturka unsurları harmanlayarak birleştirmiştir. Ayrıca, hat sanatına olan saygıyı ve unutulmaya yüz tutmuş sanat değerlerini çağdaş bir perspektifle ele almaktadır. Film, kültürel unsurların ve sanatın sadece geçmişe ait olmadığını, aynı zamanda modern insanın kimlik arayışı içinde önemli bir yere sahip olduğunu göstermektedir.

Film, ailesini kaybetmiş ve hayatta kendine bir yön bulmaya çalışan genç bir ressamın hikayesini anlatır. Bu genç, modern dünyada tutunmaya çalışan ancak kendini bir türlü ifade edemeyen bir sanatçıdır. Bir gün eline geçen bir hat levhası ile hayatı farklı bir kulvarda ilerlemeye başlar. Bu levhanın izini sürmeye başlamasıyla birlikte, hat sanatını öğrenmek üzere Eşref Efendi ile tanışır. Bu tanışma, kişisel ve sanatsal yolculuğunun başlangıcı olur. Hat sanatının ayrıntılarıyla kendi ruhsal dünyasındaki derinlikler de gün yüzüne çıkar. Ayrıca, modern dünyanın tüketim odaklı ve hızlı akışını da sorgulamaya başlar.

Filmin ana temasında, modern insanın gelenek ve köklerinden kopuk yaşaması ve bu kopukluğun sanat yoluyla yeniden onarılması yer almaktadır. Geleneksel bir sanat olan hat sanatının, modern bir insanın içsel arayışında nasıl bir rehber olabileceği filmde başarıyla işlenmektedir. Buradaki "dilsizlik", aslında sessizliğin ardında yatan derin anlamları sorgulamaktadır. Genç, duygu ve düşüncelerini kelimeler yerine hat sanatı aracılığıyla ifade ederek kendine özgü bir dil bulur. Bu anlamda, film hem bir sanatın hem de bir insanın yeniden doğuş hikayesini anlatır.

Film, sinematografik anlatımıyla da ön plana çıkmaktadır. Yönetmen Murat Pay, filmin görselliğinde minimalist ve sade bir dil kullanarak izleyiciye hikayeyi daha derin bir şekilde hissettirmeyi amaçlamıştır. Gencin yalnızlığı, kaybolmuşluğu ve içsel çatışmaları, sahnelerdeki ışık kullanımıyla çok iyi bir şekilde yansıtılmıştır. Özellikle, gencin atölyesinde geçen sahnelerde duygusal boşluk ve içsel arayış, gölgeler ve yansımalar aracılığıyla başarılı bir şekilde görselleştirilmektedir.

Hat sanatı, sabır, disiplin ve estetik derinlik gerektiren bir sanat dalıdır. Bu duyguların sinemaya aktarımı oldukça zordur. Ancak Murat Pay, bu zorluğun üstesinden gelerek izleyiciye hem hat sanatının ruhunu hem de bu sanatın gencin yaşamındaki dönüştürücü gücünü aktarmayı başarır. Hat sanatı sahnelerinde kullanılan yavaş kamera hareketleri ve detaylı çekimler, sanatın inceliklerine olan saygıyı ve estetik güzelliği vurgular niteliktedir. Bu, filmin temposu yavaş olmasına rağmen izleyiciyi düşünmeye ve duygusal bir bağ kurmaya iten önemli unsurlardan biridir.

Sonuç olarak, “Dilsiz” sadece bir karakterin kişisel gelişim hikayesi değil, aynı zamanda sanatın ve kültürel mirasın modern bireyin hayatındaki önemini irdeleyen bir yapımdır. Film, sanatı bir iletişim aracı, bir ifade biçimi ve bir kimlik bulma süreci olarak ele alırken izleyiciye modern dünyanın hızlı ve yüzeysel yaşam tarzının ötesinde daha derin bir anlam arayışına yönelmeyi önerir.