Small Body İncelemesi – Manevi Kefaret Konusunda Ustaca Çekilmiş Bir Benzetme

Laura Samani'nin ilk çocuğunun ölü doğumundan sonra şokta olan genç bir kadın hakkındaki karanlık halk masalında gizem ve sihir havası var.

Laura Samani'nin ilk uzun metrajlı filmi bir film halk masalı: sert, yıpranmış ve bir ağaç parçası gibi düğümlenmiş. 20. yüzyılın başlarında kuzeydoğu İtalya'da , Agata (Celeste Cescutti) adlı genç bir kadın, ilk çocuğunun ölü doğmasının ardından şoktadır. Rahibi ona, bebeğin vaftiz edilmeden önce öldüğü için çocuğun artık sonsuzlukta Limbo'da dolaşmaya mahkum olduğunu söyler.

Agata, sahilde bir halk kefaretinden veya şifa töreninden geçerken gösterilir, ancak onun için bu açıkça daha çok kendi ıssız duygusal cenaze töreni gibidir; yine de Agata, kuzeyde bir yerde, rahibinin ölü bir çocuğu tek bir nefesle hayata döndürmek için doğaüstü güce sahip olduğu, vaftiz için yeterli ve ölümsüz ruhunu yücelten bir kilise olduğunu duyar. Böylece Agata, bebeği karanlığa gömer ve küçük tabut bir hacı gibi sırtına acımasızca bağlanmış olarak yola koyulur; Umutsuzca meşakkatli ve tehlikeli yolculuklarında tek arkadaşı olacak olan yarı vahşi Lynx (Ondina Quadri) tarafından ormanda arkadaş olur.

Alice Rohrwacher imzalı bir şey gibi, büyülü bir benzetme havası taşıyan bu filmde bazı harika sahneler ve mekanlar var; Lars von Trier'in Breaking the Waves'ine küçücük bir dokunuş bile olabileceğini düşündüm. Sonu, tartışmalı bir şekilde, genel olarak tahmin edilebilir ve bazıları, sunulma biçiminden duydukları memnuniyetsizliği dile getirdi. Kendi itirazlarımın daha çok su altında bir film klişesi haline gelen halüsinasyon-vizyoner sahneler hakkında olduğunu buldum. Yine de Samani'nin film yapım dilinin tutarlılığı ve aciliyeti var ve bu filmin ruhani aurasının yanı sıra ilginç bir ateizm çizgisi var.