Styks/Styx Nehri

Adının kökenini Yunanca στύγειν/stugein (nefret etmek) fiilinden alır. Böylece Styks’ün Nefret Nehri olduğu söylenebilir. Yeraltını yaşayanların dünyasından beş nehir daha vardır:

•Akheron: Keder/Üzüntü Nehri

•Kokytos: Ağıt/Feryat Nehri

•Phlegethon: Ateş Nehri

•Lethe: Unutma Nehri

•Styks: Nefret Nehri

Jose Benlliure, 1919, Charon ve Styx Nehri

Styks,Tethys’ün kızı olduğu için tarih öncesine dayanan kökleriyle bir tanrıçadır aslında ve bu nedenle inanılmaz güçleri vardır. Tanrılar, kesinlikle yapacakları bir şey için yemin edecekleri zaman bu yemine Styks’ü şahit gösterirler ve onun üzerine yemin ederlerdi. Söylencede bunun nedeni, Titanomakhia sırasında Styks’ün tanrı Zeus’un tarafını tutması olarak gösterilir. Savaşın sonunda Zeus’un her yeminin Styks üzerine edilmesini emrettiği böylece Styks’ün ödüllendirilmiş olduğu rivayet edilir. Styks üzerine yemin edip de yeminini bozan/tutamayan tanrıların ceza olarak Styks Nehri’nden içmeleri gerekirdi.

Dante'nin İlahi Komedya: Cehennem eserinde bulunan charon tasviri

Yeraltının asık suratlı figürü olarak tasvir edilen yaşlı Kharon, Hades’in kayıkçısıdır. Ölenlerin ruhlarını kayığıyla Styks ve Akheron Nehirlerinden geçirir. Bu iki nehir, yaşayanların dünyasını ölülerin dünyasından ayırır. Kharon’un yaptığı hizmete karşılık ölülerden 1 Obolos aldığına inanılırdı. Bu nedenle ölen kişinin dişlerinin arasına 1 Obolos sıkıştırılır böylece Kharon’a ücretini ödeyen ölünün Styks Nehri’nden sorunsuzca geçirileceğine inanılırdı. 1 Obolos ödeyemeyen ya da cenazesi gömülmeden bırakılan ölümlülerin Styks Nehri’nin kıyısında yüz yıl boyunca başı boş dolaştıklarına inanılırdı. Kharon, resimlerde genellikle kayığında ayakta durur ve elinde sırık tutar vaziyette, Psykhopompos (ruhları sevk eden) lakaplı tanrı Hermes’in getirdiği ölüyü kayığına alırken tasvir edilir. Etrüsk kökenli söylencelerin Yunan söylencelerinden fazlasıyla etkilendiği görülür. Etrüsk söylencelerinde Kharon’un Charun olarak anılması bunu kanıtlar. Etrüsk söylencesinde ölümün tanrısal gücü olan Charun’un elinde tuttuğu büyük bir çekiçle insanın kafasına vurup canını aldığına inanılırdı.

Styks'i anlatır Hesiodos:

''Burada ölümsüzler tarafından sevilmeyen bir

tanrıça da yaşar.

Okeanos'un büyük kızı uğursuz Styks'tir.

O nehir ki her zaman ters yönde akar, Styks

tanrılardan uzakta yaşar.

Gökyüzüne doğru uzanan direklerin arasındaki

geniş evinde yaşar.

Bir kayanın dibinden çıkar o su,

tanrıları bile ürkütür.

Karlı Olympos'un zirvesinde yaşayanlardan birisi,

kalkıp da suyun üzerine yalan yere yemin ederse,

tüm sene boyunca nefes alamadan donup kalır.''