YA İÇ SESİMİ BENDEN BAŞKA DUYAN VARSA?

Herkes biraz saklar kendini, kendi gerçeğini.

Herkes biraz saklar kendini, kendi gerçeğini.

"Benliğimizle kalabildiğimiz şu günlerde, iç yolculuğuma çıktım." Pandemi sebebiyle bu sıralar daha çok duymaya başladığımız bu cümle her karşılaştığımızda beni düşündürür. Yogadan tutun pilatese, oradan meditasyonlara… Denediğim ne kadar iç huzur yolculuğu varsa hepsinde tek bir noktada buldum kendimi. Kavga etmeden, utanmadan, korkmadan kafamın içinde konuşup duran sesle yüzleşirken.

Tek olmadığımı biliyorum, deli olmadığıma da eminim. Bazen susması için yalvardığınız iç sesiniz sizin kendinizden kaçtıklarınız aslında. Bir bedende çok beğendiğimiz kıyafeti eleştiren dilimize inat hayır çok güzel dediği için sesimizle kavgamız. Yüzleşmekten, paylaşmaktan korktuğumuz gerçeklerimizi bildiği için benliğimizden kaçışımız. Oysa boş bulunduğumuzda duyduğumuz sesle gülebildik de. Mutlu olabilen herkes biraz deli gelir göze çünkü onlar kendileriyle konuşurlar.

Peki ya en akıllımız onlarsa?

Ya onlar, bizim gibi dilden, yabancıya düşüp incitmesine izin verdiğimiz kelimeleri güvenebileceği tek kişiyle paylaşıyorsa?

Ya deli dediklerimiz "içiyle" bize gülüyorsa?

Hadi dürüst olalım kendimize. Aynanın karşısına geçip gözlerimizin içine bakarak sessiz kelimelerle meydan okuduk, artık her kimeyse. Kimse fark etmeden "bir sus" dedik sesimize. İçimizde olan biriyle karşılıklı konuştuk bazen. Başardığımızda "ah sen harikasın!" diye sarıldık kendimize. Zaman zaman sevebildik, yastığı gözyaşların süslerken bir sese sığındın, paniklediğinde, korktuğunda "tamam geçecek" dedi bir ses sana ve sen buna avunma dedin acımasızca. Uzun uzun bir zamana ihtiyacın yok iç huzuru bulabilmen için. Öyle gerçek yolculuklar yapılmıyor. Araba camında yol şeritlerini izlerken, ayakkabılarını bağlarken, havayı ciğerlerine doldururken, bir kahve içerken ya da sayfalarını geçtiğin kitabı aslında okumadığını fark ederken. Çıkarsız, amaçsız, şüphesiz öylesine dinlesen kendini. Kabullenebilsen her yanıyla gerçeğini. Mutlu olmak için değil, kim olduğunu bulabilmek için tam da şuanda "evet yapıyorum, yok daha bunu yapmadım" diye onaylayan sesini dinlemeye, kendini tanımaya var mısın?