Yaz Depresyonu, İçsel Mücadeleler Ve Bazı Dersler

Yazın öğrendiğim bazı dersler.

Her yaz geldiğinde yapacak çok şey olur; yeni bir dil öğrenmek, beslenmeme ve kiloma dikkat etmek, okuyamadığım kitapları okumak, spor yapmak… Liste uzayıp gider. Pek arkadaşım da olmadığından (artık), dışarı tek başıma çıkarım. Uzun bir süre tek başıma bir şeyler yapabilmek için çok çaba harcamıştım, tek kalmak lisede pek hoş karşılanmıyordu. Yalnızlığa karşı korkum o zamanlar gelişti sanırım. Kendimi bildim bileli yalnızdım halbuki. Sonrasında bunu atlatmak için çok çabaladım ve başarılı oldum.

Yazları dışarı çıkmak, sıcak güneşten dolayı çok zorlaşır. Dışarı çıkıp yapacak bir şey olmayınca geriye tüm gün düşünmek ve belki kendimden kaçmak için kitap okumak kalır. Bunlar için bile, düşünmek hariç, çok fazla enerji gerekir. Bende olmayan sabra ve enerjiye. Yani yazlarım bomboş, mutsuz ve stres dolu geçer. Hayatımın kısa bir özeti... Bu uzun düşünme seanslarından sonra bazı sonuçlara varabildim.

Yeni mezun olmamı bu sene içerisinde atlattıktan sonra, bir takım yüksek lisans denemeleri ve ucu olmayan bazı iş başvuruları, uzun krizler ve düşünceler sonunda bir yol çizme cüretinde bulundum. Bir seneyi boş geçirerek, ne yapacağımı bilmeden aile evinde sıkışıp kalarak hayatımın bir parçasını çöpe atmış, mental sağlığımı ve kişisel gelişimimi de bir bedel olarak ödemiştim. Hala yakamdan düşmeyen aileme resti çekmenin vakti hızlıca gelmişti yine de. Bu süreçte çok güvendiğim bazı arkadaşlarım da beni derinden yaralamayı ihmal etmedi, böylece hayatımdaki sancılı süreç biraz daha zorlaştı.

Yine de vazgeçmiyorum. Beni ne kadar yaralasalar, yıldırmaya çalışsalar da bir noktada ne yapmak istediğimi ve nasıl yapacağımı biliyorum. Yaşım ne olursa olsun, bir sürü seçeneğimin olduğunu biliyorum artık. Yeterince akıllıca davranırsam, istediğim yere gelebileceğimi de biliyorum.

İnsanların kötü davranmasının, hislerinin onlarla ilgili olduğunu da öğrendim. Bazen ailelerin ve arkadaşların toksik olabileceğini, bunlardan yalnızca kendime tutunarak çıkabileceğimi öğrendim. Belki yolun başındayım ancak şimdiden daha bilge hissediyorum kendimi. İnsanlarla tanıştıkça yollarım şekilleniyor, sosyal olmanın önemini de böylece anlıyorum. Kendime benzeyen ve kendimden çok daha farklı kişilerle bağ kurmaya çalışıyorum. Artık kendimi arkadaşlıklara çok kaptırmamam gerektiğini, ne olursa olsun kendimin peşinde koşmam gerektiğini de biliyorum. İşin aslı, ben hariç kimse başardığımı görmek istemiyor ve ben bununla barıştım. Bazen hayatın kendisi için bittiğini düşünen kişilerin benden pek hoşlanmadığını hissedebiliyorum, beni durdurmak için gerçekçilikle önüme blok çekmeye çalışıyorlar. “İyiliğimi istiyorlar.”

Çoğu zaman, çoğu şeye kulağımı tıkamayı da öğrendim. İnsanlar konuşur, motivasyonunu ve hevesini kırar. Bunlara kulak asmadan devam edersem başarılı olabilirim ancak. İstediğim hayat için attığım her adım çok değerli. Sonucu beni nereye götürürse götürsün, her zaman çabaladığımı bilmek geceleri rahatça uyuyabilirim demek. Bu yüzden vazgeçmiyorum, yaşamayı seviyorum ve elimden geleni yapacağım.


Kapak Resmi: girl in red - summer depression şarkısının kapağı.