Yirmili yaşlarımdayım ama değilim.

Yirmili yaşlar ne büyük yaşlardı anne

Ama şimdi ben kendimi küçücük bir nokta gibi hissediyorum.

Sıkıştım kaldım bu düzenin içine

Boğuluyorum ben anne.

Yaşamak, gördüklerimi kavramak ağır geliyor bana.

Bir yerlerde birileri 'içindeki çocuğu yaşat!' diye bağırıyor.

Anne ama ben içimdeki çocuğun korkularını ve endişelerini durdurmak için uğraşırken buluyorum kendimi.

Sanki yirmili yaşlardayım ama değilim gibi.

Kafam hala umutla hayata bakan ondokuz yaşındaki o kız olmak istiyor.

Bir dakika anne gözlerim doldu

Sen benim ağladığımı görüp üzülme anne

Ben yine gülecek bir yol bulurum anne.

Merak etme içimdeki kız çocuğuna gülmeyi unutturamadılar daha...