Aşkta Affetmek
Affetmeli mi yoksa vaz mı geçmeli?
Aşk, insanın hayatında yaşayabileceği en güzel duygulardan biridir. Âşık olduğumuzda, karşımızdaki insanı her şeyden çok sevmek, onunla mutlu olmak, ona sadık kalmak isteriz. Ama bazen aşkımızın karşılığını bulamayız. Bazen sevdiğimiz insan bizi aldatır, yalan söyler, incitir, kırar. Böyle durumlarda ne yapmalıyız? Onu affetmeli miyiz yoksa ondan vazgeçmeli miyiz?
Bazı insanlar, sevdiği insanın yaptığı hataları kolayca affedebilir, ona yeni bir şans verebilir, onunla ilişkisini devam ettirebilir. Bazı insanlar ise, sevdiği insanın yaptığı hataları asla affedemez, ona güvenini kaybeder, onunla ilişkisini bitirir. Peki hangisi doğru?
Eğer size yapılan hataları affedebilirseniz bu aslında bir güç göstergesidir. Affetmek sadece karşı tarafın hatasını değil, aynı zamanda kendi huzurunuzu koruma kararıdır. Ancak bu affetmekle beraber unutmak anlamına gelmez. Unutmak yaşananları zihinsel bir çöplük içine atmaktan ziyade, deneyimlerden ders çıkararak iyileşmektir.
Ancak her şeyden önce, kendinize olan sevgi ve saygınızı hiçbir zaman kaybetmemelisiniz. Başkalarının sizin değerinizi belirlemesine izin vermeden, kendi içsel iyileşme sürecinizi yönlendirebilirsiniz. Kendinizi iyileştirdikçe, sizi üzenlerin etkisi de azalacaktır.
Bir ilişkide sürekli affetmek ve unutmak, kendi sınırlarınızı aşmak anlamına gelir. Bu durumda, karşı tarafın sizi değerinden düşürmesine izin verirsiniz. Kendinize kızma ve suçluluk duyma evresi, aslında bir öğrenme ve büyüme sürecidir. Hatalardan ders çıkararak daha güçlü ve bilge bir şekilde ilerlersiniz.
"Sizi kaybetmekten korkmayan her insan, sizi terk eder." Bu cümle, insanların değerini anlamadan onları kaybetmeye karşı duyarsızlaştıklarını ve bu duyarsızlıkla ilişkileri zedelediklerini vurgular. Kendi değerinizi bilmek ve korumak sağlıklı ilişkiler kurmanın temelidir.
Son olarak affetmenin bir sonucu olduğunu, ama son olmadığını unutmamak gerekir. Affetmek, karşımızdaki insanın yaptığı hatayı unutmak, ona yeni bir başlangıç vermek, onunla ilişkimizi sürdürmek demektir. Ama affetmek, karşımızdaki insanın yaptığı hatayı tekrarlamasına izin vermek, ona sınırsız bir özgürlük tanımak, onunla ilişkimizi zorlamak demek değildir. Eğer sevdiğimiz insan affettiğimiz hâlde bizi yine aldatıyor, yalan söylüyor, incitiyor, kırıyorsa bu durumda onu affetmek kendimize kötülük etmek demektir.