Bir 16. Yüzyıl Kaynağından Türk At İsimleri

Kitab-ı Diyarbekriyye, 1570 yılında kaleme alınan bir tarih kroniği olup Akkoyunlulara ait bir eser. Eser, Anadolu'ya dair Orta Çağ ve Erken Modern Dönem kaynakları genelindeki Osmanlı kaynakları hegemonyası içerisinde Osmanlı bakış açısıyla yazılmamış birkaç önemli kaynaktan biridir.

Anadolu'da yazılan Karamanname, Osmanlı bakış açısı dışında yazılan en önemli kaynakların başında gelir. Karamanoğullarının bakış açısıyla yazılan eser, Osmanlıları bir dış güç olarak görür ve Türkiye tarih yazımının aksine Osmanlılar bu eserde bir dış güç olarak ana figürlerin dışındadır.

Kitab-ı Diyarbekriyye de Akkoyunlu bakış açısıyla yazılmış önemli bir kaynak olup Akkoyunluların seferlerine dair önemli bilgiler verir. Akkoyunlu hükümdarı Kara Yülük Osman Beğ dönemi için en önemli kaynak olan Kitab-ı Diyarbekriyye'de savaşların, orduların ve askerlerin yanı sıra ilginç şekilde bazı atlardan da ismiyle bahsedilir.

Bu atlardan bazıları Karakulak, Şehdar, Şehbazan ve Senciboz'dur. Hatta bu atlardan bir tanesi olan Karakulak'ın da oldukça güçlü bir at olduğundan bahsedilmiş, hakkında da beyit yazılmıştır. Farsça yazılan beytin Türkçe tercümesi şöyledir:

"Kaçarken esen rüzgar ve akan su gibi olan iyi huylu, 

 Düşmanın ömrü gibi aceleci, şefkatli dost gibi dayanıklı"