İstikrar Hakkında

Her gün erken kalkmak, sağlıklı beslenmek, spor yapmak, düzenli ders çalışabilmek. Bunlar, benim gözümde yetenek gerektiren şeyler. Sanki doğuştan bu özelliklere sahip olanlar, sadece onlar başarabilirmiş gibi geliyor. Kendime tembel demem ama belki de yeteneksizim. Bu saydıklarımı en fazla üç gün boyunca istikrarlı bir şekilde yapabilmişimdir. Peki, bu yetenek sonradan kazanılabilir mi?

İstikrarı sağlayan şey belki de hırs. Her sabah uyandığımda aynı hırsı hissetmek benim için çok zor. Bu hayatıma bir amaç ya da tutku katamamamla ilgili. Başkalarının gözünde motivasyon kaynağı olan şeyler, benim için kısa süreli hevesler olarak kalıyor. Kendimi sürekli olarak aynı tempoda tutabilecek bir içsel güç bulmak, hayatımın en büyük sorularından biri. Siz bunu nasıl başarıyorsunuz?

Düşünce şeklimizi kontrol etmemiz gerekiyor olabilir. Yani zihinsel disiplinden bahsediyorum. Düşüncelerimizi yönlendirebilmek kontrolü ele alabilmek. Kendimi bu konuda sıkça eleştiriyorum; eğer zihnimi yönetebilseydim, hayatımda birçok şeyi çözebilirdim. Fakat burada da bir döngü var: Kendime yönelik bu eleştiriler, aslında beni daha da demotive ediyor.

Bu noktada şunu düşünüyorum: İstikrar ve hırs, gerçekten dışarıdan mı geliyor, yoksa içimizde mi gizli? Bazı insanlar doğuştan disiplinli ve kararlı olabilir, ama benim gibi bu özellikleri doğuştan taşımayanlar için bu durum sonradan öğrenilebilecek bir şey mi? Bunu öğrenmek mümkünse, nereden başlamalıyım? 

Herkesin temposu ve yaşam tarzı farklı biliyorum. Belki de bu da toplumun dayattığı başarı tanımlarından ve kendi başarımı gölgelememe sebep oluyor. Belki de başarımız, bu normların dışında bir yerde saklıdır. Önemli olan, bu süreci keşfetmek ve kendimizi bu yolculukta kabul edebilmek.