Yerebatan Sarnıcı ve Medusa Hikayesi

Yerebatan Sarnıcı, İstanbul’un en turistik mekanlarından biridir. 526-527 yıllarında su ihtiyacını karşılamak için yapılmıştır. Güzel mimarisi ve estetik yapısı ile de çok dikkat çekmektedir. Sarnıç kapalıdır ve içerisinde yükselen sütunlar vardır. Bu yüzden Yerebatan Sarnıcı olarak bilinir.

Yerebatan Sarnıcı Medusa Hikayesi

Medusa, Yunan mitolojisinde gözlerine bakanı taşa çeviren yılan saçlı, keskin dişli bir dişi canavardır. Peki Medusa’nın heykelinin bu sarnıçta işi nedir? Bu heykelin nereden alınıp İstanbul’a ve dolayısıyla Yerebatan Sarnıcı’na getirildiği hakkında bir bilgi yoktur.

Medusa’nın Başı hakkında ise birçok rivayet vardır. Bunlardan biri şöyledir ki, Medusa simsiyah gözleri, uzun saçları ve mükemmel vücudu olan ve bununla övünen bir kadındır. Bu güzel kadın Zeus’un oğlu Perseus’a aşıktır. Fakat zeka, sanat, ilham ve barış tanrıçası olan Athena da Perseus’a aşıktır. Bu sebepten de Athena, Medusa’yı kıskanmaktadır. Kıskançlıktan dolayı da Athena, Medusa’nın saçlarını yılana çevirmiştir. Bu saçlar ile kime baksa o kişi taşa dönüşmeye başlamıştır. Bir süre sonra dayanamayan Medusa da aynaya bakarak kendini taşa dönüştürmüştür.

Zamanında büyük yapıları korumak için Medusa’nın başı heykel olarak yapılır ve o yapıya konurmuş. Yerebatan Sarnıcı içinde de bu sebepten dolayı Medusa olduğu söylenir.

Yerebatan Sarnıcı’nda Medusa Heykeli Neden Terstir?

Sarnıçta heykelin ters olması, Medusa’ya bakanların taş olduğu düşüncesine dayanır. Sütun kaidelerine bakanlar taşa dönüşmesin diyerek heykeli ters koymuşlardır.